Piero Ferrari: "Kardeşimin öldüğünü bir fotoğraftan öğrendim. Babam savaştan hiç bahsetmezdi."

Babası Enzo Ferrari, bireysel bir hayali İtalyan idealine dönüştürdü. Gürültülü, hızlı ve "her zaman eskisi gibi aynı vizyonla" diyen Piero Ferrari, şimdi babasının hayaline, Mayıs ayında kutladığı 80. yaş gününün verdiği huzurla bakıyor. Başarılarla ve yenilgilerle aynı şekilde yüzleşiyor, "çünkü bunlar döngülerdir ve bu nedenle bitip yeniden başlamaya mahkumdurlar."

Soyadınız tüm dünyada İtalya'nın simgesi: Ferrari ismiyle anılmaktan en çok gurur duymanızın nedeni nedir?

"Bugün bile beni şaşırtan şey, ismimizin tanınırlığı. Dünyayı dolaşırken, insanlar Ferrari adını duyduklarında 'Arabalar gibi' diyorlar. Ben de 'Evet, şirketi babam kurdu' diye yanıtladığımda ise nutku tutuluyor. Bu sadece ünlü bir marka değil, aynı zamanda insanların büyük saygı ve takdir duyduğu bir şirket."

Çocukluğunuzun karmaşık hayat hikayesine de eşlik eden bir isim: Bugün bu isimle ilgili neler hatırlıyorsunuz?

"Çocukluğum çok sade geçti: Annemle Castelvetro'da yaşıyordum. Tavuklarımız, kiraz ve elma dolu bir tarlamız vardı... Doğayla iç içe bir hayattı. Ailevi durumum, babamın başka bir karısı olması ve bizimle yaşamaması o zamanlar beni rahatsız etmiyordu: Okulda herkes onun kim olduğunu biliyordu ama kimse soru sormuyordu."

Peki anneniz için daha mı zordu?

"Bana ve küçük ailemize olan sevgisi sayesinde durumu kabullenebilen çok zeki bir kadındı. Boşanmanın olmadığı ve evlilik dışı çocuk sahibi olmanın yasa dışı olduğu bir dönemden bahsediyoruz. Enzo ile ilişkisinde bile içine kapanıktı: Enzo her gün öğle veya akşam yemeğine gelirdi ama uzun süre kalmazdı ve nadiren orada uyurdu. Benim içinse normaldi; bu durumla büyümüştüm ve beni rahatsız etmiyordu."

Enzo Ferrari, tanıklıklar, filmler ve kitaplar aracılığıyla birçok şekilde tasvir edildi. Peki sizce nasıl bir adamdı?

"O bir bukalemundu. Kiminle konuştuğuna bağlı olarak tavrını ve konuşma tarzını nasıl değiştireceğini biliyordu. İster bir politikacıyla, ister bir çalışanla, isterse başka biriyle konuşuyor olsun, kendini doğru şekilde nasıl sunacağını biliyordu. Bu her zaman takdir ettiğim bir beceriydi."

Babanızın pek konuşkan biri olmadığını sık sık söylerdiniz. Onun öğretilerini nasıl özümsediniz?

"Enzo bana hiçbir zaman 'Buraya gel, sana nasıl yapıldığını anlatayım' ya da 'Buraya gel, sana bu hikayenin nasıl geçtiğini anlatayım' demedi, ama ben onun yaptıklarından, çalışma biçiminden ve başkalarıyla nasıl etkileşim kurduğundan onu gözlemleyerek çok şey öğrendim."

Ona sormak istediğin bir şey var mı?

"Evet, hayatının ve şirketinin en zor anlarında nasıl yol aldığını daha fazla bilmek isterdim: Alfa Romeo'dan ayrıldığında, savaş sırasında Ferrari'nin doğuşunu yönetirken. Ama bunlar hakkında konuşmaktan hoşlanmıyordu, özellikle de savaş; bunlar hiç değinmediği konulardı."

Bir de hiç tanımadığı kardeşi Dino'yla ilgili olanlar var.

"Kesinlikle, onu tanımıyordum. Büyükannem öldüğünde babamla birlikte evine gittik. Dino'nun güzel bir fotoğrafını çekip bana verdi ve 'Sende kalsın, o senin kardeşindi' dedi. Bu konuda benimle ilk kez gerçekten konuşuyordu; çok acı verici bir konuydu."

Enzo'nun oğlu olarak Ferrari'ye katılmak sizin için nasıl bir deneyimdi?

"Düşündüğünüz kadar zor olmadı: Zaten büyük bir mekanik meraklısıydım ve bu bana yardımcı oldu. Babam beni şirkette resmi olarak tanıştırmadı, ancak beni Ferrari'nin ilk çalışanı olan mühendis Giberti'ye emanet etti ve ondan çok şey öğrendim."

Maranello'da yıllar boyunca büyük şampiyonlarla tanıştın. Değer verdiğin bir sürücü var mı?

"Niki Lauda. Babam onu Monte Carlo'da yarışırken izledikten sonra seçmişti. Kazanma zihniyetine sahip, sadece araba kullanıp risk almakla kalmayıp, aracı ve takımı nasıl geliştireceğini bilen genç bir adamdı. Yıllar içinde, değer verdiğim güzel bir dostluk kurduk."

Enzo ve Piero adında iki torununuz var. Bugün ne yapıyorlar?

"Enzo yeni bir bebek sahibi oldu ve beni ilk kez büyük büyükbaba yaptı. Şu anda vakfımızın yöneticisi ve çeşitli aile şirketlerini ve mülklerini yönetiyor. Piero ise FOM'da F1'de çalışıyor. Geçen yıl F1 filminin yapımını takip etti ve bu yıl Grand Prix'i takip edecek. Öyle ya da böyle, motor sporları her zaman bir aile meselesi olacak."

Ferrari yıllardır F1'de galibiyet alamadı. Neyi eksik?

"Bence bu bir döngü meselesi. F1 her zaman böyle işledi ve olumsuz bir döngüye girdiğinizde, ne zaman dibe vuracağınızı bilemezsiniz. Bugün ise durum çok karmaşık çünkü bütçe sınırının kısıtlamaları göz önüne alındığında, boşlukları doldurmak için daha fazla para harcayamazsınız. Rotayı değiştirmek için bir dizi galibiyet unsurunun bir araya getirilmesi gerekiyor."

Bugünkü Ferrari'de, doğduğu zamanki ruhu ve niyeti görüyor musunuz?

"Sanırım öyle. Ruh aynı, çalışanlara bakın: çok güçlü bir aidiyet duygusu var. Maranello'da onları işten sonra hala üniformalarıyla görüyorsunuz, çünkü orada çalışanlar için Ferrari'nin bir parçası olmak bir değer ifade ediyor."

Mayıs ayında 80 yaşına girdi. Yaşınız ilerledikçe hangi dersleri öğrendiniz?

"Hayatın bana sunduklarına daha az duygusal bakmayı öğrendim. Sorunlara fazla kapılmamayı, aynı zamanda en güzel anlara da odaklanmayı. Gençken eksik olan bir dinginlikle olayları analiz etmeye çalışmayı."